25 Ocak 2010 Pazartesi

Kışı çağıran sonbahar geceleri..




-->











Karnımdaki yumruya
bulanık ırmaklar emziriyorum,
vişne çürüğü sızıyor avcumdan
Beynimdeki kaptan
kalbimin denizine sapladığım çapayı
çekiyor usulca
tenim dediğim güverteyi
dalgaların çalkantısına bırakıyor

halat ölüleri...
annelerin topraklaşan yüreğinde
nar köklenliyor diye fısıldıyorum sayfaya,

ve ölümün yalnızlığın altını çizdiği satırı
görüyorum o an fısıltımda..

vişne çürüğü bir ırmak akıyor,
bulanık yüzümden aşağı,
halatları emziriyorum,
ömrümün güvertesini bağlasınlar diye


yürekleşmiş toprakla doluyor ağzım,
çatallı dilini gösteriyor pencereden gece ..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder